کارگردان: برایان سینگر
فیلمنامه و داستان:سیمون کینبرگ، جین گلدمن
بازیگران: هیو جکمن، جیمز مک‌آوی، مایکل فاسبندر، جنیفر لارنس و …
خالق: کریس کلرمونت، جان بایرن
تاریخ اکران: ۲۳ می ۲۰۱۴ در آمریکا
زمان فیلم: ۱۳۱ دقیقه
دریافت تریلر با زیرنویس فارسی
منتقد: جیم ویودا (IGN)
فیلم «ایکس من:روز های سپری شده ی زمان آینده» (یا ایکس من: روزهای گذشته ی زمان آینده) اقتباسی آزاد از مجموعه داستان کمیکی کلاسیک به همین نام اثر کریس کلرمونت است.
این فیلم داستان شخصیت های اصلی ایکس من (ولورین، پروفسور ایکس، استورم، کیتی پراید، آیس من، کلوسس و دشمن دیرینه ی آن ها مگنتو) و نیز اعضای جدید این گروه (بیشاپ، وارپت، سان اسپات و بلینک) را روایت می کند که در آینده ای ویران شده زندگی می کنند. زمانه ای که در آن شکارچیان جهش یافتگان (Sentinels) دست به نابودی و کشتار جمعی این افراد زده اند. در این زمان، بازماندگان افراد جهش یافته و انسان هایی که به نوعی به آن ها کمک کرده اند در بازداشتگاه هایی زندانی شده اند. تنها راه نجات از مرگ برای ایکس من آن است که یکی از اعضای خود را از طریق تله پاتی به زمان گذشته برگردانند تا از تروری که در نهایت موجب کشتار جمعی افراد جهش یافته در آینده می‌شود، جلوگیری کند.
در کمیک کلاسیک، کیتی پراید کهن سال ذهن و آگاهی خود را به خود جوانش منتقل می کند تا به هم گروهی هایش اخطار دهد. در حالی که در فیلم، تنها کسی که قدرت انجام این کار را دارد پروفسور ایکس است، اما چون او از لحاظ جسمی قادر به تحمل چنین سفر زمانی بلندی نیست، این ماموریت به ولورین محول می شود.
لوگان که به خود جوان‌ترش در سال ۱۹۷۳ منتقل شده، پس از به هوش آمدن به دنبال اگزاویر جوان (با بازی جیمز مک آوی) می گردد. برخلاف آنچه در «افراد ایکس:درجه یک X-Men First Class» دیدیم، اکنون چارلز اگزاویر از دنیا کناره گرفته و در وضعیت نابه سامانی به سر می برد.
شیوه ی زندگی او را می توان به بروس وین در «بازگشت شوالیه ی سیاه» شبیه دانست. اگزاویر در حالی که اکثر مواقع ربدوشامبر و پیژامه به تن دارد، در خانه‌ی مجلل خود روزگار می گذراند و حتی بهبود اوضاع نیز تاثیری در او نداشته و او در اندوه چیزهایی است که از دست داده است.
تنها کسی که هنوز در مدرسه‌ی تعطیل و متروکه‌ی اگزاویر مانده و او را همراهی می کند «بیست» (Beast) است. بیست سِرومی شگفت انگیز برای مشکل فلج بودن اگزاویر ساخته است اما این سروم او را از قدرت های ذهنی اش محروم کرده است.
هرچند که چارلز مشکلی با این اتفاق ندارد. زیرا او از زمانی که خواهرش «میستیک» (با بازی جنیفر لارنس) به مگنتو (مایکل فسبندر) ملحق شد، امیدش را از دست داده است و دیگر مایل به شنیدن صداهای ذهنی و احساس کردن عذاب افراد نیست.
اکنون میستیک کلید تغییر آینده است زیرا او درصدد ترور خالق شکارچیان جهش یافته ها یعنی دکتر «بولیور ترسک» (با بازی پیتر دینکلج /در کمیک اصلی هدف سناتور رابرت کلی بود) می باشد. لوگان اگزاویر و بیست برای پیدا کردن میستیک به کمک مگنتو و شخص دیگری به نام پیتر مکسیموف (ملقب به کوییک سیلور) نیاز دارند. مگنتو به دست داشتن در ترور جان اف کندی متهم شده و اکنون در زیرزمین پنتاگون زندانی است. اینجاست که تلاش برای بازداشتن میستیک از ترور، برگرداندن امید به اگزاویر جوان و نیز جلوگیری از کشتار ایکس من در آینده آغاز می شود.
این داستان علمی تخیلی-سفر در زمان، طرح پرجزییات و پر و پیمانی دارد. وظیفه ی برایان سینگر، کارگردان، و سیمون کینبرگ، فیلمنامه‌نویس، برقراری تعادل میان اجزای مختلف این داستان بوده است و می توان گفت که در اجرای این کار نسبتا موفق بوده اند، هرچند هنوز بخش هایی از فیلم گیج کننده باقی مانده است. در لحظاتی از فیلم چنین احساس می شود که طرح داستانی درست عمل نکرده اما روی هم رفته، «ایکس من:روزهای سپری آینده» در بیان شفاف و مختصر و مفید داستان خود بسیار خوب ظاهر شده است.
پس از مدتی پرداختن به ایده ی «آینده ی ویران شده» و تکرار این موضوع از زبان شخصیت ها به ورطه ی تکرار کشیده می شود. با این وجود تصمیم سازندگان برای انجام این کار به جا بوده است، زیرا با این کار مخاطبان عام فیلم نیز به راحتی از اعمال شخصیت ها در طول فیلم سر در می آورند و ابهامی برایشان به وجود نمی آید.
بسیار جالب است که شخصیت های جوان در مواجهه با فردی که از آینده آمده متعجب نمی شوند و به راحتی با این موضوع کنار می آیند چون در زمانی که توسط افرادی جهش یافته با قدرت های ماورایی احاطه شده باشید، برخورد با شخصی که از آینده آمده چندان عجیب به نظر نمی رسد.
همچون مجموعه فیلم های «سفرهای میان ستاره ای» (Star Trek)، در فیلم «ایکس من:روزهای سپری آینده» هر یک از شخصیت های اصلی نقش مهمی در روند داستان ایفا می کنند و فیلم به طرزی هوشمندانه همه ی ستارگان فیلم را اساس طرح داستانی خود قرار داده است (به ویژه جنیفر لارنس که در زمان امضای قرارداد برای بازی در سه فیلم از مجموعه ی ایکس من، در حال بازی در عطش مبارزه بوده و هنوز اسکارش را نبرده بود).
سیر تحول اگزاویر از فردی ترحم جو به رهبری امیدوار (با بازی پاتریک استوارت) تحسین برانگیز است. اگرچه فضای کلی داستان تاریک و غم زده است اما فیلم خالی از شوخی و شوخ طبعی نیست. این فیلم می تواند در لحظاتی بامزه و مفرح باشد، بیش تر شوخی های فیلم مربوط به بخش بازگشت به آینده ی لوگان است.
بزرگ ترین سورپرایز فیلم شخصیتی است که بزرگ ترین سوژه ی خنده و تمسخر در اینترنت بوده است: یعنی کوییک سیلور. نه تنها کوییک سیلور در این فیلم فوق العاده است بلکه در لحظاتی نبض فیلم را به دست می گیرد. این شخصیت مثال خوبی برای این جمله است که نمی‌شود از ظاهر چیزی درموردش قضاوت کرد. حداقل در مورد این شخصیت که چنین صدق می کند.
عجیب است که شخصیت «بولیور ترسک» با بازی پیتر دینکلج چنین معمولی و پیش پا افتاده از آب در آمده باشد. درست است که بازیگر این نقش در کارش عالی است اما علی رغم اینکه سرنوشت همه به زنده ماندن او وابسته است، ترسک شخصیت منفی راضی کننده ای از آب در نیامده است. البته می توان این طور گفت که این شصیت هیچ گاه چنین نبوده است.
صحنه های اکشن فیلم گیرا و جذاب هستند و ترتیب قرار گیری این صحنه ها در فیلم به خوبی انجام شده است. این قضیه درمورد همه ی صحنه های اکشن صدق می کند، چه صحنه‌ی آغازین فیلم و شکست ایکس من از شکارچیان، چه صحنه ی رویارویی آن ها در پاریس و نیز اوج فیلم یعنی نبرد در واشینگتون دی سی. اما در این میان صحنه ی فرار از زندان پنتاگون برجسته و چشمگیر است و همه چیز از شوخی و جلوه های ویژه گرفته تا تعلیق فیلم به خوبی و متعادل در کنار هم قرار گرفته اند.
آیا فیلم «ایکس من:روزهای سپری آینده» همچون فیلم های «شوالیه ی سیاه» و «کاپیتان آمریکا:سرباز زمستان» کلیشه ها را کنار زده و شیوه‌ی جدیدی در به تصویر کشیدن کمیک بوک ها به وجود می آورد؟ جواب خیر است. با این وجود «ایکس من:روزهای سپری آینده» فیلمی منسجم است و از پس ماموریت خود در بازیافتن آبروی از دست رفته‌ی این مجموعه بر آمده است و کار خود را که با «درجه یک» و «ولورین Wolverine» آغاز شده بود، به خوبی به اتمام می رساند.
علی رغم اینکه این فیلم سوال های زیادی را در مورد آینده ی ایکس من در نسخه ی گذشته و آینده مطرح می کند، اما مجالی است تا این مجموعه فیلم پس از فیلم ناامید کننده ی «ایکس من:آخرین ایستادگی X-Men: The Last Stand» دوباره جانی بگیرد.
نتیجه گیری
«ایکس من:روزهای سپری آینده» جاه طلبانه ترین شکل برای به تصویر کشیدن این مجموعه اما در عین حال فیلمی بسیار ارزشمند است. این فیلم فرصتی برای هواداران این مجموعه فراهم می کند تا بازیگران سه گانه ی اصلی و «درجه یک» را در کنار هم ببینند. بی شک دیدن شوخ طبعی در فیلمی ماجراجویانه، در کنار شخصیت هایی که با یک دیگر متحد شده اند و برای نجات نسل خود به دل خطر می زنند، فرصت ارزشمندی به شمار می رود.
در لحظه ای از فیلم پروفسور ایکس سوالی را مطرح می کند که آیا با جبران گذشته می شود آینده را تغییر داد. در مورد مجموعه فیلم های ایکس من، پاسخ بله است.
دانلود بازی ستارگان ایران و ستارگان جهان 6 شهریور 94